Kolano skoczka: co to jest? Jakie są objawy? Jak leczyć to schorzenie?

Kolano skoczka, czyli entezopatia więzadła rzepki, jest dość częstą przypadłością w obrębie stawu kolanowego, która wbrew nazwie może dotknąć nie tylko skoczków narciarskich czy innych sportowców wyczynowo uprawiających konkurencje wymagające dynamicznego wybicia się. Jest to dość nieprzyjemne schorzenie, mocno utrudniające zarówno kontynuowanie aktywności fizycznej, jak i nierzadko wykonywanie codziennych czynności. Czym dokładnie jest kolano skoczka? Jak rozpoznać u siebie tę przypadłość i co można zrobić, aby się jej pozbyć? Na te pytania odpowiadamy w naszym artykule.

Kolano skoczka – co to takiego?

Jak już wspomnieliśmy medyczna nazwa tej przypadłości brzmi: entezopatia więzadła rzepki. Jest to zmiana spowodowana przeciążeniem wierzchołka rzepki lub też zwyrodnieniem tego elementu stawu kolanowego. Rzepka to mała kość, która łączy się z kością udową i piszczelową więzadłami – w przypadku kości piszczelowej jest to więzadło właściwe rzepki, które jest odpowiedzialne za przenoszenie siły z mięśnia czworogłowego uda. I to właśnie mikrourazy więzadła właściwego rzepki powodują dolegliwości, które potocznie określamy kolanem skoczka.

Przeczytaj też o innych urazach związanych z rzepką, czyli o bocznym przyparciu rzepki oraz o zwichnięciu rzepki.

Przyczyny

Kolano skoczka swoją nazwę zawdzięcza temu, że faktycznie ten uraz najczęściej diagnozuje się u osób wyczynowo uprawiających sporty, w których normą jest znaczne obciążanie stawu kolanowego, zwłaszcza częste wykonywanie wyskoków i podskoków. Można tutaj podać przykłady koszykarzy, piłkarzy ręcznych, skoczków wzwyż i w dal, oczywiście skoczków narciarskich itp.

Ciekawostka

Na kolano skoczka szczególnie narażone są osoby o znacznej masie ciała, dlatego paradoksalnie częściej na ten uraz uskarżają się np. koszykarze niż lekkoatleci czy skoczkowie narciarscy.

Entezopatia więzadła rzepki może jednak ujawnić się także u osób nieaktywnych fizycznie, ale np. otyłych czy ze znaczną nadwagą, które dużo chodzą, dźwigają ciężkie przedmioty i stosują nieprawidłową technikę przysiadu. Prowadzi to do stopniowego zaburzenia anatomii rzepki oraz do przeciążenia całego stawu kolanowego.

Ból w kolanie? Skorzystaj z konsultacji w gabinecie Rehabilitacji ARPwave!

Objawy entezopatii więzadła rzepki

Nie są one do końca swoiste, ponieważ każdy pacjent może zupełnie inaczej oceniać ich intensywność. Przede wszystkim trzeba tutaj wspomnieć o bólu, który na początkowym etapie pojawia się praktycznie tylko po treningu czy dłuższej aktywności fizycznej (np. spacerze). W bardziej zaawansowanym stadium patologii dolegliwości bólowe (umiarkowane, ale jednak frustrujące) są odczuwalne także podczas rozgrzewki oraz w trakcie uprawiania sportu, co u wielu osób kończy się koniecznością zrezygnowania z treningu.

Ważne!

Zbagatelizowanie objawów kolana skoczka skutkuje tym, że dochodzi do rozwoju stanu zapalnego, co w skrajnym przypadku może doprowadzić nawet do zerwania rzepki.

Osoby nieaktywne fizycznie najczęściej uskarżają się na kłucie w kolanie podczas chodzenia po schodach, podskakiwania czy wykonywania przysiadu (np. wsiadając do samochodu, schylając się po coś).

U niektórych pacjentów może wystąpić również sztywność stawu kolanowego, zwłaszcza po przebudzeniu. Do tego dochodzi osłabienie mięśni łydki i pośladka, wyczuwalna niestabilność rzepki oraz jej wrażliwość na dotyk.

Kolano skoczka? Wróć szybko do formy dzięki rehabilitacji metodą ARP!

Leczenie i rehabilitacja kolana skoczka

Kolano skoczka jest urazem, który „sam” nie przejdzie. Nie da się go rozchodzić czy zaleczyć przyjmowaniem środków przeciwbólowych i przeciwzapalnych. Niezbędne jest tutaj jak najszybsze skonsultowanie się z ortopedą (najlepiej specjalizującym się w urazach przeciążeniowych) lub fizjoterapeutą. Zlekceważenie pierwszych objawów i kontynuowanie uprawiania sportu grozi naderwaniem lub zerwaniem rzepki, co już niestety będzie wymagać interwencji chirurgicznej.

Zdecydowanie najważniejszym etapem leczenia kolana skoczka jest rehabilitacja. Ma ona na celu w pierwszej kolejności powstrzymanie dalszej degeneracji rzepki i całego stawu kolanowego, a w drugiej wzmocnienie więzadła właściwego rzepki i przywrócenie kolana do pełnej sprawności.

Ponieważ jednak nieodłącznym elementem rehabilitacji jest czasowa rezygnacja z uprawiania sportu, warto postawić na taką metodę, która przyniesie spodziewane efekty możliwie jak najszybciej. Warto wiedzieć, że przy standardowych metodach powrót do pełnej sprawności może zająć nawet pół roku!

Pod względem efektywności zdecydowanie wyróżnia się tutaj rehabilitacja metodą ARP. Została ona opracowana w Stanach Zjednoczonych na potrzeby wyczynowych sportowców, ale obecnie mogą z niej korzystać wszyscy – również w Polsce. Nie ma znaczenia ani stopień zaawansowania urazu, ani wiek pacjenta.

Metoda ta łączy w sobie elementy fizykoterapii ze stymulacją tkanek głębokich, w tym przypadku przede wszystkim więzadła rzepki. Dzięki temu pacjent o wiele szybciej wraca do pełnej sprawności i uprawiania sportu, a dodatkowo jest mniej narażony na odnowienie się urazu.

Umów się na pierwszą – bez ryzyka - konsultację w Rehabilitacji ARPwave!

21 lipca 2020

CIESZ SIĘ RUCHEM BEZ BÓLU