Wywichnięcie rzepki (zwichnięcie rzepki): przyczyny, konsekwencje, leczenie i rehabilitacja

Ludzki staw kolanowy pełni kluczową funkcję w organizmie, umożliwiając nam normalne chodzenie, bieganie, skakanie, wchodzenie po schodach etc. Jest przy tym niezwykle obciążony, stąd relatywnie często dochodzi w nim do różnego rodzaju urazów. Jedną z najpowszechniejszych kontuzji jest wywichnięcie rzepki kolanowej (zwichnięcie rzepki). Uraz ten nie wydaje się być groźny, jednak może nieść ze sobą bardzo poważne konsekwencje, a zbagatelizowany skończyć się nawet leczeniem operacyjnym. Jak tego uniknąć? Na czym polega leczenia i rehabilitacja wywichnięcia rzepki kolanowej? Na te pytania odpowiadamy w naszym poradniku.

Czym właściwie jest wywichnięcie rzepki?

O wywichnięciu lub zwichnięciu rzepki mówimy wtedy, gdy dojdzie do jej wysunięcia się z bruzdy międzykłykciowej kości udowej – czyli miejsca, w którym powinna się prawidłowo znajdować. Do przemieszczenia zwykle dochodzi w kierunku bocznym. Uraz jest od razu widoczny gołym okiem – kolano zaczyna puchnąć, rzepka wyraźnie się odznacza, a do tego pojawia się bardzo silny ból spowodowany stanem zapalnym i uszkodzeniem innych struktur w kolanie.

Do pierwszego zwichnięcia rzepki zdecydowanie najczęściej dochodzi u osób młodych, głównie nastolatków, co jest związane zarówno z dynamicznym rozwojem układu kostno-stawowego, jak i przybieraniem na wadze oraz prowadzeniem aktywnego trybu życia. Co ciekawe, uraz ten ma charakter nawrotowy. Szacuje się, że około 15% osób doświadczy wywichnięcia rzepki kolanowej powtórnie. Gdy już do tego dojdzie, kolejne urazy są praktycznie pewne (u 90% pacjentów stwierdza się nawykowe zwichnięcie rzepki).

Charakterystyczne dla tej kontuzji jest również to, że wysunięta rzepka niemal od razu wraca na swoje miejsce. Z jednej strony to dobra informacja, ponieważ pacjent odczuwa znacznie mniejszy ból i może zacząć względnie normalnie funkcjonować. Z drugiej – sprzyja to bagatelizowaniu urazu. Mnóstwo osób po wywichnięciu rzepki nie zgłasza się do lekarza, uznając, że problem „sam się rozwiązał”. Nie zdają sobie przy tym sprawy, jak poważne mogą być konsekwencje takiego zaniedbania.

Uwaga!

Jeśli rzepka nie chce „wskoczyć” na miejsce, nigdy nie próbujemy jej ustawić w prawidłowej pozycji na siłę. Nie ruszamy kolanem, nie uciskamy, nie podskakujemy etc. W takiej sytuacji należy się pilnie zgłosić na szpitalną izbę przyjęć.

Wywichnięcie rzepki? Skorzystaj z metody ARPwave!

Przyczyny urazu

Nie ma jednego głównego czynnika ryzyka tej kontuzji. W przypadku osób bardzo młodych zdecydowanie najczęściej do zwichnięcia rzepki dochodzi na skutek urazu mechanicznego – nie musi to być wcale jakieś silne uderzenie czy efekt uprawiania kontaktowego sportu, wystarczy np. uderzenie kolanem o kant szafki.

Grupą szczególnie zagrożoną tym urazem są osoby uprawiające sporty biegowe, zwłaszcza wymagające częstej i gwałtownej zmiany kierunku biegu, jak piłka nożna, tenis, koszykówka czy siatkówka.

Kolejnym czynnikiem ryzyka jest częste narażanie zgiętego stawu kolanowego na duże obciążenie, np. podczas pracy fizycznej czy wykonywania ćwiczeń na siłowni (przysiady z hantlami, rwanie itp.). Szczególnie narażone są na to osoby mające koślawość kolan.

Diagnostyka po zwichnięciu rzepki

Jak już wspomnieliśmy, wywichnięcie rzepki daje na tyle wyraźne objawy, że zdiagnozować ten uraz można we własnym zakresie. Nie zwalnia to jednak pacjenta z obowiązku udania się na konsultację ortopedyczną. Bardzo ważne jest bowiem przeprowadzenie dokładnej diagnostyki całego stawu kolanowego – przy zwichnięciu rzepki dość często dochodzi do uszkodzenia ważnych struktur, na czele z naderwaniem lub wręcz zerwaniem więzadeł krzyżowych.

Zlekceważenie takiego ryzyka grozi tym, że po kilku dniach czy tygodniach od urazu w stawie kolanowym rozwinie się bardzo poważny stan zapalny i dojdzie do na tyle rozległego zwyrodnienia kolana, że konieczna będzie nawet operacja.

Umów się na pierwszą – bez ryzyka - wizytę diagnostyczną w gabinecie ARPwave!

Leczenie zwichnięcia rzepki

Standardowym postępowaniem w przypadku tej kontuzji jest unieruchomienie stawu kolanowego pacjenta przy pomocy opatrunku gipsowego lub ortezy. Chodzi o to, aby nie dochodziło do zginania nogi w kolanie. Dodatkowo pacjentowi zaleca się przyjmowanie środków przeciwbólowych i odpoczynek w takiej pozycji, aby nie obciążać stawu (konieczne jest chodzenie o kulach). Etap ten zajmuje od 3 do 5 tygodni. Jeśli jednak doszło do poważnego uszkodzenia struktur stawu kolanowego, leczenie i rehabilitacja mogą zająć nawet kilka miesięcy.

ARPwave to skuteczna metoda rehabilitacji po wywichnięciu rzepki. Sprawdź!

Zupełnie inaczej sytuacja przedstawia się w momencie, gdy u pacjenta doszło do powtórnego zwichnięcia rzepki. Wówczas istnieje poważne ryzyko regularnego odnawiania się urazu. Stąd też wielu lekarzy ortopedów zasugeruje przeprowadzenie operacji, czego jednak można uniknąć decydując się na profesjonalną rehabilitację stawu kolanowego po wywichnięciu rzepki. Najlepiej metodą ARPwave.

ARPwave jest neurologiczną terapią przywracającą prawidłowe współnapięcie mięśni stabilizujących kolano, usuwającą kompensację i przywracającą wzorce ruchowe. Terapie można zacząć natychmiast po wywichnięciu rzepki!!! Znacząco przyspiesza powrót do pełnej sprawności, umożliwiając kontynuowanie uprawiania sportu oraz minimalizując prawdopodobieństwo odnowienia się kontuzji. ARPwave daje rewelacyjne rezultaty w leczeniu i rehabilitacji wywichnięcia rzepki, stanowiąc najlepszą alternatywę dla zabiegu operacyjnego.

17 maja 2020

CIESZ SIĘ RUCHEM BEZ BÓLU