ZADZWOŃ DO NAS! 512 232 756
Bezpieczna terapia. ZADZWOŃ 512 232 756
ZADZWOŃ DO NAS! 512 232 756
Zwichnięcie stawu skokowego jest bardzo poważną kontuzją, która jednak przytrafia się stosunkowo rzadko. O wiele częściej mamy do czynienia ze skręceniem stawu skokowego. Oba terminy są ze sobą nagminnie mylone, choć z medycznego punktu widzenia oznaczają zupełnie inny rodzaj urazu. W tym poradniku skupimy się na tematyce leczenia zwichnięcia stawu skokowego. Podpowiemy również, jakie są objawy tej kontuzji oraz wymienimy najczęstsze przyczyny urazu.
Zwichnięcie stawu skokowego, nazywane też potocznie zwichnięciem kostki, jest urazem, w wyniku którego dochodzi do przemieszczenia się względem siebie kości oraz innych elementów składających się na staw skokowy. Nietrudno się domyślić, że mówimy tutaj o poważnej kontuzji, w zdecydowanej większości przypadków wymagającej pilnej interwencji lekarza ortopedy.
Warto wiedzieć
Bardzo rzadko zdarza się, że zwichnięcie ulega samoistnemu „zaleczeniu”, czyli dochodzi do niewymuszonego przez lekarza powrotu kości stawu do prawidłowego położenia.
Po doznaniu zwichnięcia stawu skokowego należy jak najszybciej zgłosić się na szpitalny SOR. Lekarz dyżurujący dokona wówczas tzw. repozycji ustawienia kości, czyli pisząc prościej – nastawi kostkę. Na tym jednak procedura się nie kończy.
Zwichnięciu z reguły towarzyszą także inne urazy, w tym rozerwanie torebki stawowej, złamanie kości piszczelowej lub strzałkowej, nierzadko w grę wchodzi również uszkodzenie więzadeł stabilizujących stopę. Wymaga to szczegółowej diagnostyki, po której następuje wybór zalecanej metody leczenia zwichniętego stawu skokowego.
Ważne!
Bagatelizowanie kontuzji, próby samodzielnego nastawienia kostki, a także zbyt późne zgłoszenie się do lekarza, grozi bardzo poważnymi konsekwencjami – włącznie z martwicą stawu. Może również wystąpić przewlekła niestabilność stawu skokowego, co będzie skutkować regularnym nawracaniem urazu i w praktyce uniemożliwi np. uprawianie sportu.
Do tego urazu najczęściej dochodzi w wyniku wypadku komunikacyjnego, ewentualnie upadku z dużej wysokości. Jest to rzadka kontuzja, która jest następstwem ustawienia stopy w zgięciu podeszwowym. Praktycznie zawsze jest to wynik jakiegoś uszkodzenia, które ortopedzi określają mianem wysokoenergetycznego. Oznacza to, że stopa zostaje wystawiona na obciążenie, do którego znoszenia nie jest przystosowana fizjologicznie.
O ile można jeszcze przeoczyć czy zbagatelizować objawy skręcenia stawu skokowego, o tyle w przypadku zwichnięcia jest to trudne do wyobrażenia. Ten uraz od razu wywołuje bardzo silny, nieznośny ból, który praktycznie uniemożliwia chodzenie czy choćby stawanie na kontuzjowanej stopie.
Do tego dochodzą inne objawy, w tym przede wszystkim:
Zdarzają się również przypadki otwartego zwichnięcia stawu skokowego, co skutkuje przerwaniem skóry i obfitym krwawieniem. W takich sytuacjach wielu pacjentów mdleje, a uraz wygląda makabrycznie.
Niestety, w przypadku tego urazu nie ma co liczyć na szybki i bezproblemowy przebieg leczenia. W pierwszym kroku bezwzględnie należy nastawić staw. Następnie, po szczegółowej diagnostyce obrazowej (badanie RTG, ultrasonograficzne lub rezonans magnetyczny), zapada decyzja o dalszym postępowaniu – w wielu przypadkach konieczne jest wykonanie otwartej repozycji kości oraz stabilizacji stwierdzonych złamań przy pomocy śrub i płytek, czyli po prostu przeprowadzenie operacji.
Przy tej kontuzji standardowo stosuje się również unieruchomienie stawu – przy pomocy opatrunku gipsowego lub ortezy. Trwa to przez okres około 6-8 tygodni. Pacjent w tym czasie musi przyjmować zastrzyki z heparyny, aby uniknąć zakrzepów. Po zdjęciu usztywnienia następuje etap rehabilitacji – niezbędny, aby pacjent mógł relatywnie szybko wrócić do pełnej sprawności.
W leczeniu rehabilitacyjnym zwichnięcia stawu skokowego bardzo dobrze sprawdzają się nowoczesne metody stymulacji uszkodzonych więzadeł, ścięgien, tkanek miękkich oraz torebki stawowej. Warto tutaj wyróżnić przede wszystkim metodę ARPwave, która została opracowana w Stanach Zjednoczonych z myślą o profesjonalnych sportowcach. Seria zabiegów z wykorzystaniem metody ARPwave pozwala o wiele szybciej przywrócić sprawność kontuzjowanego stawu, a także minimalizuje ryzyko ponownego doznania urazu oraz wystąpienia przewlekłej niestabilności stawu skokowego. Zaletą tej metody jest również to, że można się jej poddać natychmiast po zdjęciu opatrunku usztywniającego, co jest w pełni bezpieczne dla stawu oraz otaczających go tkanek.
Więcej na temat rehabilitacji przy zwichnięciu stawu skokowego piszemy w osobnym poradniku. Warto przeczytać, ponieważ wyjaśniamy w nim, dlaczego rehabilitacja jest konieczna i jakie mogą być konsekwencje zrezygnowania ze stymulacji kontuzjowanego stawu.
CIESZ SIĘ RUCHEM BEZ BÓLU