Ból kręgosłupa lędźwiowego: co może być przyczyną? Rwa kulszowa?

Około 40% dorosłych Polaków nie podejmuje żadnej aktywności fizycznej. W kontekście tej statystyki nie może dziwić, że coraz więcej z nas narzeka na ból kręgosłupa lędźwiowego – popularnie nazywany bólem w krzyżu. Jest to naturalna konsekwencja rozleniwienia organizmu, choć warto wiedzieć, że przyczyny tego schorzenia mogą być znacznie poważniejsze. W naszym poradniku podpowiadamy też, co powinny zrobić osoby uskarżające się na ból kręgosłupa lędźwiowego.

Najczęstsze przyczyny bólu kręgosłupa lędźwiowego

Ból kręgosłupa lędźwiowego w zdecydowanej większości przypadków jest spowodowany niedostateczną aktywnością fizyczną. Osoby, które spędzają 8 godzin dziennie przy biurku, a po powrocie do domu spędzają czas na kanapie, mają bardzo osłabione mięśnie w okolicy lędźwiowej, Brak dostatecznego podparcia kręgosłupa skutkuje dolegliwościami bólowymi i może doprowadzić do takich przypadłości, jak atak rwy kulszowej.

Inną przyczyną bólu kręgosłupa lędźwiowego może być gwałtownie podniesienie ciężkiego przedmiotu. Dochodzi wówczas do mikrourazów, które powodują dolegliwości bólowe i ograniczają mobilność.

Pozostałe, częste przyczyny bólu kręgosłupa w odcinku lędźwiowym to:

Endometrioza
Otyłość
Zapalenie przydatków
Rwa kulszowa
Dyskopatia
Wrodzone i nabyte wady postawy
Zwyrodnienie kręgosłupa
Guzy nowotworowe
Przepuklina kręgosłupa

Warto również wiedzieć, że każda osoba może zaobserwować u siebie nieco inne objawy schorzenia. Ból kręgosłupa lędźwiowego to niejedyny sygnał świadczący o tym, że coś niedobrego dzieje się w ośrodku ruchu. Do niepokojących objawów zaliczamy również mrowienie, drętwienie ciała (zwłaszcza rąk i nóg), uczucie silnego napięcia w odcinku lędźwiowym, a nawet niedowład mięśni.

Bagatelizowanie tych objawów jest działaniem na własną szkodę. Ból kręgosłupa lędźwiowego powinien skłonić pacjenta do wizyty u lekarza lub podjęcia rehabilitacji, a przede wszystkim zmiany swoich nawyków życiowych – większej aktywności fizycznej, przejścia na zdrową dietę, zrzucenia zbędnych kilogramów.

Jakie badania można wykonać, by znaleźć przyczynę bólu kręgosłupa lędźwiowego?

Podstawą jest badania fizykalne, któremu najlepiej jest poddać się w gabinecie ortopedycznym. Lekarz na tej podstawie podejmie decyzję o ewentualnym skierowaniu pacjenta na dalszą diagnostykę, która może obejmować:

USG jamy brzusznej
RTG odcinka lędźwiowego
Rezonans magnetyczny
Tomografię komputerową

Wyniki badań powinny dać jednoznaczną odpowiedź na pytanie, co jest przyczyną bólu kręgosłupa w odcinku lędźwiowym.

Jak walczyć z bólem kręgosłupa lędźwiowego?

W przypadku, gdy przyczyną schorzenia są zmiany zwyrodnieniowe w obrębie odcinka lędźwiowego spowodowane niską aktywnością fizyczną, dobrym rozwiązaniem będzie poddanie się zabiegom rehabilitacyjnym. Przestrzegamy jednak przed domorosłymi rehabilitantami, którzy oferują tzw. „masaże lecznicze”. Mogą one pomóc, ale efekt jest krótkotrwały.

Warto wiedzieć

W bardzo ciężkich przypadkach lekarz może zalecić przyjmowanie silnych leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych, włącznie z zastrzykami sterydowymi.

W Stanach Zjednoczonych i Europie Zachodniej od wielu lat do leczenia bólu kręgosłupa lędźwiowego wykorzystuje się metodę stymulowania mięśni. Najlepsze recenzje zbiera ArpWave – ta metoda jest już dostępna w Polsce i pomogła setkom pacjentów uskarżających się na tę dolegliwość.

Metoda ArpWave jest w pełni bezpieczna, mogą się jej poddać osoby w każdym wieku. Jej zaletą jest to, że zabiegi można rozpocząć nawet w ostrym stanie bólowym – np. rwy kulszowej. ArpWave likwiduje kompensacje mięśni, zmniejsza ból, przyspiesza regenerację tkanek, znacznie skraca okres rekonwalescencji i pozwala szybciej wrócić do normalnej aktywności.

ArpWave to znakomita alternatywa dla klasycznej rehabilitacji lub jej uzupełnienie. Celem zabiegów (powtarzanych w seriach) jest przywrócenie właściwej stabilizacji odcinka lędźwiowego kręgosłupa przez mięśnie. Prawidłowo działające mięśnie mogą nawet w obecności wielopoziomowych przepuklin przywrócić pełny zakres ruchu w pełnym obciążeniu bez bólu. Zazwyczaj po 3 tygodniach od rozpoczęcia terapii pacjent jest bez bólu.

CIESZ SIĘ RUCHEM BEZ BÓLU